kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Właściwie historia wrocławskiej prasy zaczyna się w 1732 roku, gdy do stolicy Dolnego Śląska przybywa berliński wydawca, Johan Korn. Postanawia osiąść we Wrocławiu i tu rozkręcić swoją firmę. Jeszcze w tym samym roku prezentuje pierwszą wydaną w mieście książkę. Liczba tytułów szybko się powiększała, ale ambitny Frankończyk chciał mieć coś jeszcze – tytuł prasowy. Okazja nadarzyła się po kilku latach, gdy młody władca Prus, Fryderyk II zajął Śląsk. Potrzebne mu było sprawne medium, za pośrednictwem, którego informowałby poddanych o poczynaniach rządu. Johan Korn tylko na to czekał. W styczniu 1742 roku otrzymał od króla przywilej wydawania lokalnej gazety. Miało to miejsce niemal dokładnie 150 lat po wydaniu w Strasburgu pierwszej gazety na świecie. Jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że większość działających dziś w Europie i Stanach Zjednoczonych słynnych dzienników powstała w XIX wieku to Schlesische Zeitung mogła pochwalić się jedną z najdłuższych wydawniczych metryk na rynku gazet codziennych. Nieprzerwanie wychodziła we Wrocławiu do 1944 roku. Początkowo spełniała oczekiwania władcy, miała charakter organu rządowego. Na czołówce drukowano komunikaty rządowe, dalej zamieszczano informacje polityczne z regionu, Prus i zagranicy. Przekaz opierał się tylko na podawaniu faktów, które pozbawione były komentarza. Co ciekawe Fryderyk Wielki pełnił czasem rolę rzecznika prasowego własnego rządu. Niektóre informację o przebiegu działań wojennych pisał osobiście i wysyłał do redakcji, gdzie tłumaczono je z francuskiego na niemiecki. Siedziba wydawnictwa i redakcja mieściły się w nieistniejącej kamienicy Kornów przy dzisiejszej ulicy Świdnickiej. Wtedy jeszcze gazeta wychodziła 3 razy w tygodniu i liczyła jednie 8 stron. Jednak z czasem sytuacja zaczęła ulegać zmianie. Ponieważ Kornowie mieli szerokie kontakty z Polską i chętnie wydawali u siebie literaturę polskojęzyczną, nawiązali współpracę z Janem Danielem Janockim. Został on korespondentem wrocławskiego dziennika i drukował swoje teksty o aktualnej sytuacji w Polsce w dodatku Gelehrte Nachrichten" („Uczone Wieści”). Ale to nie koniec zmian. Stopniowo zwiększała się liczba wydań i nakład. Pod koniec XIX wieku Schlesische Zeitung miała już 13 wydań, od poniedziałku do soboty, czyli gazeta wychodziła dwa razy dziennie plus jedno dodatkowe wydanie. Imponujący wynik! Zapewne wpływ na popularność dziennika miało poszerzenie kroniki towarzyskiej i kryminalnej. Pisano też dużo o kulturze i wydarzeniach w regionie. Nie brakowało wiadomości sportowych, informacji o modzie czy aktualnych prognoz pogody. Gazeta miał nawet weekendowy dodatek ilustrowany. Z czasem pojawiły się reklamy i anonse. Oczywiście nie była wolna od polityki, ale stała się również dostępna dla ludzi niezainteresowanych poczynaniami rządu. W okresie nazizmu często pojawiały się w niej informacje i zdjęcia o charakterze propagandowym. Dziś zastąpiły ją inne dzienniki, ale to właśnie Schlesische Zeitung pozostaje skarbnicą wiedzy na temat codziennego życia ówczesnych wrocławian.
