kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Chick Corea urodził się w 1941 r. Od lat sześćdziesiątych uważany za jedną z najważniejszych postaci światowej sceny jazzowej. Jest uznawany, obok Herbiego Hancocka i Keitha Jarretta, za najlepszego jazzowego pianistę dwudziestego wieku. Jako jeden z pierwszych wykorzystał potencjał instrumentów elektronicznych, stając się pionierem nurtu fusion. W znacznym stopniu wpłynął na kształtowanie takich gatunków jak post-bop, jazz latynoski, free jazz czy jazz awangardowy. Występował w zespole Milesa Davisa, uczestniczył w nagraniu jego słynnych albumów: “Filles De Kilimanjaro”, “In a Silent Way”, “Bitches Brew” czy “Miles Davis at the Fillmore”. Występował także m.in. z Anthonym Braxtonem, Dave’m Hollandem, Stanem Getzem i Herbiem Hancockiem. Nieoczekiwaną zmianą okazała się koncepcja tworzenia muzyki w duecie z wibrafonistą Garym Burtonem.
Gary Burton to jeden z najwybitniejszych wibrafonistów światowego jazzu. Współpracował ze znakomitościami gatunku, m. in. Chet’em Atkins’em, Herbie Hancock’iem, Larrym Coryell’em , Pathem Metheny czy Carlą Bley.
Wspólny album obu artystów “Crystal Silence” prezentował diametralnie innego twórcę niż lider jazzrockowej Return To Forever lub awangardowej grupy Circle. Konwencjonalne jazzowe pasaże podporządkowane zostały specyficznej konwencji, która improwizacjom duetu Corea-Burton nadała cech muzyki spokojnej, melancholijnej. Sukces nagrań duetu stanowił zwrot w jazzowej stylistyce pianisty i kompozytora.
